Annex to the Letter to the College and to the Presidents of EU Institutions

12 podstawowych zasad regulujących politykę dotyczącą kontroli czasu pracy, mobilności pracowników i nienależytego wykonywania obowiązków zawodowych

Mobilność

(1) Upewnić się, że polityka mobilności umożliwia gromadzenie wiedzy i umiejętności niezbędnych dla zapewnienia rozwoju politycznej roli instytucji i pełnego wyrażania prawa inicjatywy ustawodawczej Komisji.

Kontrola czasu pracy

(2) Oparcie kontroli czasu pracy na zaufaniu między kolegami i na odpowiedzialności kierowników zespołów, unikając jednocześnie ryzyka arbitralnej i nadmiernej kontroli.

(3) Unikanie stosowania systematycznej elektronicznej kontroli, niezbyt odpowiedniej w przypadku elastycznej pracy dynamicznej i nowoczesnej organizacji, której obowiązki polityczne znacznie wykraczają poza jej rolę administracyjną.

Procedury odnoszące się do nienależytego wykonywania obowiązków zawodowych

(4) Promowanie wczesnego rozpoznania, aby uniknąć sytuacji nienależytego wykonywania obowiązków, i ograniczenie sankcji mających wpływ na karierę tylko do poważnych przypadków.

(5) Upewnienie się, że rozpoznanie nienależytego wykonywania obowiązków może dotyczyć wyłącznie elementów już przekazanych podczas oceny i na które dana osoba musiała już zareagować, zrobić postępy i uzyskać wsparcie.

(6) Ograniczenie, za wyjątkiem uzasadnionej przyczyny, rozpoznawania nienależytego wykonywania obowiązków do osób, których kwalifikacje zawodowe nie zostały uwzględnione przy awansach. Każdy inny rodzaj nienależytego wypełniania obowiązków jest również wynikiem nieprawidłowego ukierunkowania kariery lub nieprawidłowości w zarządzaniu personelem.

(7) Traktowanie nienależytego wypełniania obowiązków w sposób odmienny od standardowej oceny rocznej, zarówno w zakresie procedury, jak i treści, i upewnienie się, że decyzje końcowe są podejmowane przez komitet, którego połowę stanowią przedstawiciele pracowników (komitet wspólny).

(8) Upewnienie się, że osoba wprowadzająca procedurę wyszczególni motywy do przedstawienia komitetowi wspólnemu.

(9) Uwzględnienie historii zawodowej danej osoby. Opinia jednej osoby nie powinna podważać kariery danej osoby: skupienie się na negatywnym rozwoju wprowadza dużą niepewność. Należy umożliwić uwzględnienie pozytywnych aspektów kariery.

(10) Umożliwienie, na wniosek osoby zainteresowanej, uwzględnienia opinii kolegów.

(11) Zapewnienie monitorowania rozpoczętych procedur i szkolenia oraz uświadomienie oceniającym ich odpowiedzialności, aby uniknąć nadużyć.

(12) Dopilnowanie, aby osoba, u której wystąpił problem, nie była z tego samego powodu dręczona przez całą swoją karierę. Po zastosowaniu kary ślady nie powinny być dostępne dla bezpośrednich przełożonych. Informacje powinny całkowicie zniknąć z dokumentów po upływie odpowiedniego czasu.

Tych dwanaście zasad jest nadal omawianych przez członków EU Staff for Europe, w zależności od postępów